Een glas om te steken

Mannen zijn in rechtszaken vaker verdachten dan vrouwen.
De rechtbank in Groningen deed in 2011 uitspraak over 376 zaken. In die zaken waren 351 mannen betrokken en 25 vrouwen, waarvan 4 vrouwen werden vrijgesproken.

Zou het zo zijn dat mannen zwaarder worden gestraft dan vrouwen? Deze zaak zet u vast aan het denken.

Het is de 17e juli 2011 wanneer er een feest gaande is in een aantal cafés in De Wilp. Dat is het nu niet want voor mij in de zittingszaal zit een vrouw. Annette. 25 jaar. Haar wordt poging tot doodslag verweten.

Annette is een dame om te zien. Uit haar kleding blijkt hoe smaakvol ze is. Ze heeft een daverende carrière bij een financieel bedrijf en in woord en gebaar is ze keurig richting de rechters. In het café ging het er met Annette minder flatteus aan toe, ze heeft iemand gestoken met een kapot glas.

In die bewuste nacht komt rond 02.00 uur bij 112 een melding binnen. Er zou in een café een vrouw zijn gestoken met een bierglas. Dit is het lot van Laura. Laura wordt met 30 hechtingen in gezicht en hals gehecht en de inwendige hechtingen zijn ontelbaar. Een winkelhaak in haar gezicht en kaak zijn het blijvende letsel. Onherstelbaar verminkt.
Twee onderliggende spieren zijn gescheurd en artsen spreken van geluk dat niet haar halsslagader is doorgesneden.
Annette zit dan al voor een aantal dagen vast.

Laura is het nieuwe liefje van Dick. Annette ’s ex. Dick en Laura kletsen gezellig wanneer Annette het café binnenkomt. Door drukte, zo verklaart Annette, wordt er wat tegen haar aan gedrukt en bier over haar heen gegooid. Het komt uit de hoek van Dick. Ze bedenkt zich niet en gooit naar haar zeggen ‘een scheutje’ bier terug over zijn schoenen. Laura ziet dat en gooit vervolgens bier in Annette ’s gezicht.

En dan komt het: Annette verklaart dat ze op een verhoging staat, valt, en ín die val haar bierglas per ongeluk kapot knijpt en daarmee Laura onbedoeld verwondt.
Laura stapt naar haar bevindingen naar voren om Annette aan te vallen.
“Het glas brak in de beweging van de val”, zegt ze tegen de rechters. Doordat ze valt, is de afstand klein tussen haar en slachtoffer Laura.

“Nou, dat moet dan een krachtige gooi zijn geweest, wil dat zo’n verwonding teweeg brengen in hals en gezicht”, zegt de officier van justitie. Annette raakt zichtbaar wat in paniek. Haar familie, vrienden en haar baas weten van deze zaak. Haar verdere leven staat op het spel.

De officier haalt uit: “Heeft u gezien dat Laura naar voren stapte of dacht u dat alleen maar. U zegt eerst dat de afstand tussen haar en u anderhalve meter was en nu is het ineens een meter”.
“Klopt”, zegt Annette.
“Wat klopt. Het kan niet allemaal kloppen, het is het één of het ander, een meter of anderhalf”, reageert de officier fel.

Bij Annette volgen tranen. Haar toekomst in duigen. Carrière weg.

De officier vervolgt dat deze zaak wat haar betreft de stempel: poging tot doodslag draagt want ze is bewust met een glas naar het slachtoffer gelopen en heeft haar letsel toegebracht.
Annette heeft met flinke kracht moeten gooien, wil dat dit kaliber letsel tot gevolg hebben. Zij heeft met het glas in de hand, de aanmerkelijke kans geaccepteerd Laura te raken en te verminken en te doden.

De raadsman van Annette pleit voor Annette ’s onschuld, haar carrière, haar leven. Ook wordt vanzelfsprekend genoemd dat Annette nog nooit met justitie in aanmerking is geweest. Mocht dit tot een straf komen, is “mijn cliënt haar leven voorbij”.
De eis van de officier luidde evenmin: 18 maanden cel onvoorwaardelijk. En 350 euro boete.

Op 26 januari volgde de uitspraak.
Annette wordt door de rechtbank vrijgesproken van poging tot doodslag.
Het lag niet in haar bedoeling het slachtoffer te doden. In dit geval , niet eerder met justitie in aanraking en bij celstraf haar baan kwijt , kan worden volstaan met een werkstraf van 240 uur. Aan het slachtoffer moet ze 1526 euro betalen.

Een collega van mij zegt onmiddellijk na die uitspraak dat wanneer het een man was geweest, de straf fors hoger zou zijn uitgevallen.
Kunnen we na deze zaak nog steeds spreken over: “It’s a man’s world” ?