Pas op de plaats, rust

Waar lopen mijn benen, waar waden mijn gedachten...

Foto: Karin Rixt

Het bekende klinkerpad leek niets te zijn veranderd. Het oude maar van binnen nieuwe huisje had een aangename temperatuur. Ze zette thee, opende twee ramen en pakte wat meegebrachte boeken uit haar koffer. Uit haar laptop klonk muziek om in de stemming te komen voor een lang weekend uit huis vertoeven. ‘Er gewoon niet zijn.’ Ze legde haarborstels en toiletspullen op een grijs kastje in de badkamer. Haar kleding hing ze op een hanger. Beddengoed lag gesteven op een bed en terwijl ze daar naar keek voelde ze een zware vermoeidheid in haar benen zakken. Een teken aan de wand dat ze moest gaan liggen. Daar zou dit weekend verandering in komen. Het was de bedoeling dat ze zich zo snel mogelijk thuis zou voelen, des te eerder kon ze aan het werkelijke genieten beginnen, te starten met een wandeling. Genieten was hier nog nooit moeilijk geweest. En honderden paden leken juist het doolhof in haar hoofd tot rust te brengen. Toch voelde ze zich opgejaagd. Wild. Vreemd. Ze huurde een fiets, deed vervolgens wat boodschappen in een winkeltje en fietste bepakt en bezakt, half slingerend van de spullen aan het stuur, terug. Daar schonk ze zich een rosétje in en las een aantal bladzijden van een boek. Ineens, Alsof ze zich plotseling bewust werd van een taak, stond ze op en trok haar laarzen aan. Wandelen, dat ‘moest’ ze ineens. Lees verder

Geplaatst in Andere verhalen | Getagged , , , | Een reactie plaatsen

Kijken naar kinderporno vanwege eenzaamheid

9483441391_db8015cd86_c

Foto: Siebrand Wiegman

Kinderporno

Het is maandagochtend in de rechtbank. Met mijn schrijfmap met dagvaardingen en laptopje onder mijn arm loop ik naar boven, zittingszaal 14 is het vandaag. Ik heb iets met de meervoudige strafkamer. Meestal ruime zittingen en uitgehold tot in detail. Daar kun je nog eens over schrijven. Het begint goed. Of verkeerd. De klok heeft zojuist negen uur geslagen en het woord kinderporno en mens- en dierenporno galmt al door de zittingszaal. Hoe wil je je ontbijt, denk ik dan.

Keiharde schijven

Henk zit achterover in de stoel voor de rechters. Hij zou 793 afbeeldingen met kinderporno op zijn twee computers hebben staan. Vier harde schijven vol met film en fotobeelden met je reinste vunzigheid tussen kinderen, met kinderen en tussen mensen en dieren. Van de laatste categorie 29 filmbeelden. Henk zou volgens het openbaar ministerie al twee jaar –periode oktober 2011 tot en met oktober 2013- de beelden hebben gedownload en bekeken, en verspreid.

Russische politie

Tot ver in Rusland, want daar vandaan belt de Russische politie met Nederland. Lees verder

Geplaatst in Misdaadverhalen, Rechtbankverslagen, Uitspraken | Getagged , , , , , , | Een reactie plaatsen

De grote winnaar

Foto J.B. Smalbil (C)

Foto J.B. Smalbil (C)

De grote winnaar

Het is vandaag dé dag. In augustus van het vorig jaar was je hier ook in de rechtbank maar vandaag komt het er op aan. In de maanden die zijn verstreken zijn getuigen gehoord. De moeder van je dochter, je dochter zelf. En jij ook. Het gaat om mishandeling van je dochter en dat moet je – jij kan dat- flink verdedigen. Je dochter liegt namelijk. Vind jij. En je vrouw. En een handjevol kennissen. Ze liegt over een blauw oog, een plek op haar armen en benen en helemaal over het uit bed sleuren waarvan je ook beticht wordt. Over het slaan en schoppen ook. Dat je te boek staat als driftige mannetje met een uiterst kort lontje in het dorp waar je woont en in de verre omstreken daarbuiten en zelfs al een taakstraf hebt moeten uitvoeren wegens mishandeling van een volwassen man, dat is natuurlijk allemaal per ongeluk gekomen. Lees verder

Geplaatst in Andere verhalen, Rechtbankverslagen, Uitspraken | Een reactie plaatsen

Een poes is sterker dan tien paarden (dan weet u dat vast)

 

Rechtbank-0788

Foto: Siebrand H. Wiegman

En dan komt daar die dag dat je op je 28e jaar als vrouw alsnog aangifte doet tegen je grootvader van nu 85 jaar oud omdat hij zijn handen niet thuis kon houden toen je 15 jaar was bij het spelletje biljarten boven. Bijna een jaar lang. Omdat hij zijn vingers in je broek deed, aan je borsten zat. Omdat hij je dwong tot seksuele handelingen, hij in je vagina graaide en er in kneep. Je borsten telkens omhoog tikte als je ook maar langs hem liep. Dat opa een keer hijgend en zwetend tegen je aan rijdend gezegd zou hebben; “Eén poes is sterker dan tien paarden.” Dat hij toen zijn tong in je mond drukte. En dat oma gezegd zou hebben dat ze (jij) niet steeds zo moest omvrijen met opa. Omdat dat niet goed zou zijn. Dat je alles tegen je vader zegt. Jaren later. Dat je vader er dan een krantenknipsel bij haalt uit het Dagblad waar opa en oma met een interview in staan en vertellen over hoe je lang bij elkaar blijft, zoals zij. Wat het geheim is van een goed huwelijk. Dat je vader dan met dat krantenknipsel naar opa gaat en vanaf dat moment elk contact verbreekt. Dat meer dan 70% van je familie je met de nek aankijkt. Het openbaar daarover zegt: “En dat vanwege de waarheid.” Lees verder

Geplaatst in Rechtbankverslagen | Getagged , , , , , , , , , , | 2 reacties

“Alles beter dan waar ik vandaan kom”

Foto: Siebrand Wiegman (C)

Foto: Siebrand Wiegman

Ze loopt op een bepaalde manier gracieus en toch wat wankel naast parketpolitie de zittingszaal binnen. Beige broek, korte laarsjes, donker schouderlang haar. Ik noem haar Floor. Ze is 44 jaar. Buiten detentie leeft ze  zonder adres. Ze mag zich vandaag gaan verantwoorden voor de rechter want ze heeft gestolen en ze heeft de diefstallen ook bekend. In de maanden september en in oktober neemt ze bij een warenhuis nepwimpers en kleding weg en bij een supermarkt croissants en bier. Voor ontbijt.

Heroïnehoertje

Floor is een heroïnehoertje. Ze tippelt op de baan voor een vluchtig moment van het hebben van geld, dat vervolgens in haar aderen verdwijnt. Ook voor een vluchtig moment. Ze zit op dit moment gedetineerd in een vrouwengevangenis voor andere diefstallen. Floor is wat men in winkels noemt een veroorzaker van overlast. Men kent haar. Floor loopt regelmatig met een geprepareerde tas rond te struinen bij de middenstand. Ze is al heel lang verslaafd en dat kun je horen aan haar manier van praten. Ze heeft duidelijk veel te lang gespoten. Lees verder

Geplaatst in Rechtbankverslagen, Uitspraken | Getagged , , , , , , | 1 reactie

Op verzoek; Verbinding

 

 

Foto; Karin Smalbil

Foto; Karin Smalbil

Het is een frisse zaterdagmiddag wanneer ik wat boodschappen doe in het centrum. De laatste dingen voor kerst wil ik in elk geval in de ijskast hebben staan. Een aantal keren word ik vriendelijk begroet door mensen die ik van vroeger ken, van verschillende lagere scholen. Het is een ‘hoi’ en een ‘hoe is het?’ Na een kort praatje vervolgen we onze weg. Ik ben mij er ineens weer  van bewust dat het middenstandsgezin en de horecafamilie waar ik deel van ben ervoor gezorgd hebben dat veel mensen mij óf van vroeger óf van mijn ouders kennen. Of van scholen. Ik ben geboren in het café van mijn ouders. Een cafetaria waar veel vreemden kwamen en weer gingen. Een aantal jaren, verhuizingen en lagere scholen later heeft dat iets met mijn verbindingen met mensen gedaan. Dat merkte ik al jong. Verbindingen met mensen aangaan is voor mij iets engs, iets benauwends. Voor ik ook maar enigszins over verbindingen met mensen kan spreken, gaan er jaren voorbij. Jaren waarin telkens duidelijk wordt of die verbindingen voor mij juist zijn. Kloppen. Gezien de vriendschappen van soms meer dan 40 jaren oud blijkt wel dat wat goed zit, goed is.

In mijn hoofd begint zich op deze zaterdag iets af te spelen dat te maken heeft met een bepaalde afstand die ik heb gekweekt sinds mijn zeer vroege jeugd. Op bepaalde plekken voel ik die afstand niet en ik doe iets wat ik wel vaker doe. Nadat ik de boodschappen in de auto heb gezet, start ik de auto en rijd ik langs het huis waar ik geboren ben. Daarna rijd ik door naar het huis waar ik het langst woonde. Lees verder

Geplaatst in Andere verhalen, Op verzoek | Getagged , , , , | Een reactie plaatsen

De aanranding

9483441391_db8015cd86_c

Foto van de stad Groningen door fotograaf Siebrand Wiegman. Jouw Stad.

Als ik een rechtszaak beschrijf, dan kun je er niet omheen dat daar, áchter zo een zaak, veel personen –ongewild- bij zijn betroken. Niets vermoedende wandelaars, omstanders, familie, een toevallige voorbijganger. Iedereen met een beetje geheugen haalt zich snel een bepaald voorval voor ogen waar hij of zij ooit getuige van was of waar hij of zij de gevolgen van ondervond. In deze zaak gaat het om aanranding en beroving.

Groningen is een stad als andere steden. Dagen vol kleur en activiteiten, de nachten donker maar gezellig in het uitgaangebied. Zo ook voor de 19-jarige Anne. Ze is studente en woont sinds een jaar in de stad. Het bevalt haar prima. Ze spreekt regelmatig af met medestudenten om ergens iets te gaan drinken. Op de bewuste avond heeft ze met een aantal medestudenten plezier in een café in de stad en bespreken ze het aankomend weekend.

Tegen een uur of half één vindt Anne het welletjes. Ze zegt haar cafégenoten gedag en klikt haar fiets van het slot. Ze trapt stevig op haar pedalen, des te eerder ligt ze in haar bed. Eenmaal vlakbij het laantje waar ze haar fiets kan stallen wordt ze uit het niets om haar nek gegrepen en achterover gedrukt door de greep. Lees verder

Geplaatst in Rechtbankverslagen, Uitspraken | Getagged , , , , , , , | Een reactie plaatsen

Het gaat goed met oma

Rechtbank-0790Het duurt even voor hij bekent, de 76-jarige opa, aan wie je als ouder je kind toevertrouwd.
Opa en oma passen wel eens op, in het huis boven Groningen. De dan 8-jarige kleindochter gaat vaak en nietsvermoedend bij opa op schoot zitten. Opa drinkt wel eens. Ook wel eens iets te veel. Opa kriebelt dan wel eens aan het been van de kleindochter. En ook wel hoger. En nog hoger. Hij strijkt ook langs haar vagina en op de plek waar later haar borsten moeten gaan groeien. Ook steekt hij een wel een vinger ‘daar’.
Op een dag vraagt ze aan haar moeder waarom opa dat toch steeds doet. De shit is on. Lees verder

Geplaatst in Rechtbankverslagen, Uitspraken | Getagged , , , , , , , , , | Een reactie plaatsen

Verkrachting binnen het huwelijk

9483441391_db8015cd86_cOp de afgesproken plek schudden we elkaar de hand met een onwennig knikje en een glimlach. Het terras is open maar we gaan op zoek naar een plek binnen, bij het raam. Dan kan ik af en toe naar buiten kijken, zeg je. Je hebt me benaderd omdat je een gesprek wilt over jouw leven met een man die buiten de echtelijke affaires, jou én twee jonge vrouwen heeft verkracht. “En binnenkort zie jij hem in de rechtbank.”, zeg je mat. De koffie is nog niet besteld of je steekt van wal. Op de vraag of je het goed vindt dat ik wat aantekeningen maak antwoordt je met alleen een duim omhoog. “Prima, joh.”

Je vertelt van de jaren voor jullie huwelijk. Van jullie lange vakanties en over jullie verhuizingen naar diverse woonplaatsen. De laatste verbouwing is niet afgerond. Lees verder

Geplaatst in Andere verhalen, Rechtbankverslagen, Uitspraken | Getagged , , , , , | Een reactie plaatsen

Daar sta je dan, als vader

Foto: Siebrand Wiegman

Foto: Siebrand Wiegman

Daar sta je dan, als vader, in de enorme hal van de rechtbank. Iets te strak overhemd aan. Je bent duidelijk zenuwachtig. Je praat veel en luid en je kijkt gespannen om je heen. Je loopt wat heen en weer naar je advocaat die in de laatste minuten de stukken nog maar eens doorneemt.

Je kijkt naar mij. Klopt. Ik ben van de pers. Ik schrijf. Ik ben aanwezig bij jouw zaak. Je wordt beticht van mishandeling van je minderjarige dochter. Haar heb ik kort gesproken, als er al te spreken viel. Een beslissing om aangifte te doen tegen je vader, dat is nogal wat. Daar zijn redenen voor. Dat doe je niet even voor je lol. En dat is te zien. Jouw dochter is volledig van de kaart.

Ze wil je niet zien, niet eens vluchtig tegenkomen. Op dit soort zeer wel mogelijk onaangename ontmoetingen is de rechtbank goed voorbereid. Jullie gaan elkaar niet treffen. Nu niet Lees verder

Geplaatst in Andere verhalen, Misdaadverhalen, Rechtbankverslagen, Uitspraken | Getagged , , , , , | Een reactie plaatsen