De integere kaars met het formaat van een tractorband

Geplaatst op 21 mei 2013 door Karin

modern-tractor_m2Moraalridders

Wat is het heerlijk ons superieur te voelen. We kijken naar beelden van het nieuws. Ons nieuws. Onze jongetjes. Onze rauwe rouw.

Teleurstelling

Er komt geen stille tocht. Wat een bittere teleurstelling. Wij Nederlanders willen met een kaarsje lopen. Het liefst vooraan. Meedoen met verdriet. Bloemen leggen bij de schandalig in beeld gebrachte duiker en borden plaatsen met de schreeuwende titel: ‘Waarom?’. Het liefst plakken we daar dan foto’s bij, zonder toestemming van internet geplukt. We willen verdriet hebben om iemand die we niet kennen. Van binnen zijn we stuk en dat moet naar buiten. Zichtbaar. Zo integer gaan we om met de hel van een ander. Wij zijn belangrijker dan het gebeuren. Het drama compleet maar niet zonder ons.

Persconferentie

Zelden waren de kijkcijfers zo hoog als op het moment van het uitzenden van de persconferentie over de gevonden broertjes. Met natte ogen aanschouwen we ‘onze’ uitslag. Nooit heb ik geweten dat wij in Nederland zoveel experts op gebied van rouwkennis hadden. Verbazingwekkend dat ver voor de persconferentie al berichten op Facebook werden geplaatst met kaarsjes en teksten als: “We zullen jullie nooit vergeten.” En “Rust zacht.” U leest het goed. Geplaatst door mensen Lees verder →

Geplaatst in Andere verhalen, Misdaadverhalen | Getagged , , , , , | 8 reacties

Verlenging van TBS. Adrie.

Geplaatst op 17 mei 2013 door Karin

3587784611_7bfab150fd_mDat zal wel, dat ze mijn TBS willen verlengen met twee jaar. Daar zit ik hier iedere twee jaar voor. Natuurlijk is de therapie niet aangeslagen. Zeker ben ik een rund zodra ik met medewerkers praat. Voornamelijk vrouwen, ik blijf daar moeite mee houden. Ze zijn een risico voor me. Al jaren. Ik heb er vijf gegrepen, eentje gewurgd. Ze piepte van angst. Dat was in 1998. Zodra ik een vrouw spreek staan er vier begeleiders bij. Doodsbang dat ik ‘r grijp. Dat kan ik al lang niet meer.

Ach, kijk die rechter nou. Hij weet exact wat er speelt op de Longstay. De goede man is er nooit geweest en gaat me gewoon weer terug proppen. Nee, ik wil niet meer aardig en beleefd doen. Ook niet op advies van mijn advocaat. Ik ben ook niet meer wanhopig, ook niet  meer boos. Ik pas nergens meer. Zeggen ze.

Ik pas het beste in een Longstay waar ik Long zal Stay-en. Ik woon Lees verder →

Geplaatst in Rechtbankverslagen, Uitspraken | Getagged , , , , , , | Een reactie plaatsen

Dat je dochter doorzeefd wordt met kogels

Geplaatst op 15 mei 2013 door Karin

 

cafe rodeweg column“Ik hoop dat jouw dochtertje doorzeefd wordt met kogels en sterft op een koude cafévloer.” Je zult het te horen krijgen. Als rechtbankverslaggever hoor ik veel akelige dingen in de zittingszaal. Bij de ene zaak trek ik mijn wenkbrauw op, bij de andere zaak duurt het even voor de knop is omgezet. Het is niet alleen maar moord, doodslag en verkrachting of misbruik van kleine meisjes van vier jaar jong, je hoort ook de meest hartverscheurende slachtofferverklaringen.

Als iets je niet meer raakt

Bijvoorbeeld van een moeder die haar dochter door achttien messteken verloor aan een jaloers vriendje. Haar snikkende verhaal over haar dochter. Hoe stil het was in huis. Oorverdovend stil zonder haar. Dat moeder nog ademde maar niet meer leefde. Bodes, rechters, belangstellenden, verslaggevers; Het was slikken tegen de tranen. Professioneel? Ja. Zodra iets je niet meer raakt moet je stoppen met dit werk.

Humor in de zittingszaal

Humor in de zittingszaal? Zeker. Lees verder →

Geplaatst in Misdaadverhalen, Rechtbankverslagen, Uitspraken | Getagged , , , , | 7 reacties

Pressieverbod. Een verbod met een vage norm

Geplaatst op 8 mei 2013 door Karin

pressieverbod“Zeg nu maar gewoon dat je het gedaan hebt. Kijk, een foto van je kinderen. Die zie je pas terug als je hebt bekend. Doe het nou maar. Jij hebt het gedaan.” Dit klinkt als snel een bekentenis willen hebben. Op een vieze manier. De 34-jarige Dirk B. uit Delft  wordt midden in de avond aangehouden en meegenomen naar het bureau. Daar wordt hem verteld dat hij pas naar huis mag na een bekennende verklaring. Hij wordt in de waan gelaten dat de politie niets heeft ondernomen om zijn kinderen, alleen thuis, op te vangen.

De verdachte wil uiteraard naar huis en wel zo snel mogelijk. De situatie is te bedreigend voor hem en voor diens kinderen. Er wordt een bekennende verklaring afgelegd. Hij mag voorlopig naar huis. In dit geval kan niet gesproken worden van een in vrijheid afgelegde verklaring. Deze is immers verkregen door teveel druk.

In ruil voor

“Je kunt maar beter zeggen dat je het gedaan hebt, scheelt je in de rechtbank al snel een jaartje of twee op deze moord.” Ruilen voor een bekentenis mag evenmin. Wanneer Lees verder →

Geplaatst in Andere verhalen, Rechtbankverslagen, Uitspraken | Getagged , , , , , , | Een reactie plaatsen

De arm in de deuropening. Café Rodeweg

Geplaatst op 4 mei 2013 door Karin

lady justiceVerbazingwekkend. Mensen die afschuwelijke misdrijven plegen en er dan gewoon over spreken voor de telefoon. Alsof nergens masten staan die aanstralen dat juist jij daar in de buurt hebt staan bellen. En met welk nummer.

Huiveringwekkend dat op een koude cafévloer in de vroege ochtend van 4 februari 2012 een 35-jarige man wordt neergeschoten in een klein café aan de Rodeweg in Groningen. Het is Ertac Cakici. Na een woordenwisseling in een andere uitgaansgelegenheid deelt hij een klap uit. Na het incident wordt hij nog even gezien in een ander café maar verruilt dit voor een klein kroegje aan de Rodeweg waar hij nog wat borrelt.

Bewakingsbeelden laten zien dat twee mannen met wie Cakici de aanvaring heeft gehad in de richting lopen van de Peperstraat. Lees verder →

Geplaatst in Misdaadverhalen, Rechtbankverslagen, Uitspraken | Getagged , , , , , , , , | Een reactie plaatsen

Beatrix in joggingpak en de kreeft met gevolgen

Geplaatst op 1 mei 2013 door Karin

Koningin BeatrixEindelijk thuis. Ze kijkt op haar horloge. Kwart voor twaalf. Ze ploft neer bij de zojuist voor haar aangestoken haard. Ze gooit haar knellende halssieraad af en schopt haar te strakke schoenen richting een stoel. Leert ze het na al die jaren nou nooit? Die dure troep ook aan je voeten. Leuk, zo’n merkschoen maar die verrekte steunzolen steeds. In de veel te ruime kamer, nog kil van de hele dag afwezig zijn, steekt ze maar eens een sigaret op. De hele dag heeft ze daar geen tijd voor gehad. En roken in het openbaar, dat zullen ze haar niet zien doen, de onderdanen.

Ze wandelt op haar pantykousen naar het slaapvertrek en verwisselt haar stijve jurk voor haar favoriete joggingpak. Zacht velours. Haar zachte muiltjes laat ze voor wat het is en schiet haar roze saunaslippers aan. Ze constateert een gat in haar panty. Kan haar het schelen? Het is toch voorbij. Haar zoon mag de rotzooi gaan opknappen met zijn vrouw. Een sliert rook volgt haar naar Lees verder →

Geplaatst in Andere verhalen | Getagged , , , , , , , | 5 reacties

De dader passend bij de daad. Over de zondebok en de smeerlap.

Geplaatst op 30 april 2013 door Karin

 

 

de dader passendHeerlijk. Hier was het wachten op. We mogen weer. Men wil een dader. En men wil verdriet zien. Een zondebok en een smeerlap. Een fraudeur en een geschrapte advocaat. Dat vindt men lekker. Een schuld-bult verhaal. Het smullen begint al in de buurt van de plaats delict. De plaats van de  verkrachting of van de gewapende roofoverval. Zeker bij het huis van de neergestoken, bejaarde vrouw. Groepjes mensen klitten samen. Meningen worden ter plaatse gedeeld. Men wil het zien in de zittingszaal. Tranentrekkende slachtofferverklaringen aanhoren. Gekwelde moeders zien huilen. Moeders van knapen die uw dochter verkrachtten. Men wil een pittige rechter met daaraan vooraf een nog scherper requisitoir. Straffen. Keihard en meedogenloos.

Vernieling en juiste straffen

Een verdachte die in zijn cel –van politie gekregen- badslippers verscheurde mag wegens vernieling nogmaals voor het hek. Zo gaat het in het van het pad af geraakte, maar nog steeds beschaafde Nederland. De straffen zijn soft, immers. En zo juist.  Bij straffen van minder dan zes maanden kunnen gedetineerden  live meegenieten Lees verder →

Geplaatst in Misdaadverhalen, Rechtbankverslagen, Uitspraken | Getagged , , , , , , | Een reactie plaatsen

“Ik kijk niet naar bouw of leeftijd, ik neem gewoon”

Geplaatst op 15 april 2013 door Karin

verboden toegangDeze week diende een zaak in de strafkamer van tien jaar oud. Een verkrachtingszaak. Het tijdsverloop maakt het niet minder erg, is te horen aan het snikken van het slachtoffer. Maria(nu 24 jaar). Ze zit op de tribune en kijkt op de rug van de man die haar op 9 januari 2003 in haar woning in Groningen verkrachtte. Ze is dan 14 jaar.

Ze voelt zich grieperig en ligt rond de middag te rusten als ineens de bel gaat. Voor de deur staat iemand die ze vaag kent als een kennis van een vriend. Hij dringt zich tegen haar wil op en drukt haar het huis binnen. Haar moeder en zus zijn niet aanwezig op dat moment. In de slaapkamer van haar moeder houdt hij haar in bedwang en start hij zijn daad.

Maria doet met haar moeder aangifte, ze wordt in het ziekenhuis onderzocht. Lees verder →

Geplaatst in Rechtbankverslagen, Uitspraken | Getagged , , , , , , | 1 reactie

“Ik stak hem niet expres”

Geplaatst op 15 april 2013 door Karin

 

mesVoor de deur van de zittingszaal staat een scootmobiel. Er strompelt een man langs het stuur en hij wankelt naar binnen. Ben (59 jaar). Hij loopt al jaren slecht. Wanneer hij uiteindelijk zit komen de rechters binnen. Ben woont in een huis met andere mannen. Samen delen ze een hal of de keuken. Ben zou zijn medebewoner met een mes hebben gestoken. Art. SR 287. Poging doodslag.

Ben is een grote, Surinaamse man. Hij draagt joggingkleding. Hij oogt ontspannen. Het is namelijk, zo verklaart hij, nooit de bedoeling geweest zijn huisgenoot in het gezicht te steken.

Het is 30 juli 2012. Er komt een gesprek met zijn huisgenoot tot stand over uitkeringsgeld. Ben zegt dat het al op de bank staat. Dat valt het slachtoffer ineens verkeerd. Hij heeft zich niet te bemoeien met zijn geldzaken. Lees verder →

Geplaatst in Rechtbankverslagen, Uitspraken | Getagged , , , , | Een reactie plaatsen

Hij lacht zich de lul uit de broek

Geplaatst op 6 april 2013 door Karin

 

 

lul uit de broek column 6 4 13Deze week gaat de column niet over incestueuze zaken, misbruik, verkrachtingen of vaders die hun eigen dochter niet met rust laten. Je kunt van dat soort zaken als rechtbankverslaggever af en toe je neus goed vol hebben. De zaak van deze week gaat over een ietwat luchtiger doch strafbaar feit, namelijk: schending van de eerbaarheid.

Fatsoen op seksueel gebied  Schending van de eerbaarheid is strafbaar gesteld bij Artikel 239 van het Wetboek van Strafrecht. Eerbaarheid is wat men noemt: “fatsoen op seksueel gebied.” Het is degelijkheid, deugdelijkheid, eer, fatsoen, kuisheid en schaamachtigheid. Zo staat het in het woordenboek. Wanneer je deze eerbaarheid schendt, dan staat daar een straf tegenover. Je trekt namelijk je broek niet naar beneden op de openbare weg. Zoiets.

De broek op de enkels Joost, 54 jaar, dakloos van beroep, klopt de elfde mei van het jaar 2012 aan bij het dak- en thuislozencentrum in de stad. Hij is een ruziemaker, dat weet men daar. Hij heeft verscheiden waarschuwingen gehad maar vooruit, hij mag blijven slapen. Zodra Joost een fles aan zijn lippen zet –en dat is ongeveer twintig keer per dag- dan wordt hij strontvervelend. Dan klaagt hij, moppert over een zogenaamde deelplaats om te slapen, het eten etc. Vooral het niet mogen drinken in het centrum vindt hij te kinderachtig voor woorden. Hij heeft zijn bierbuik vol van regels in het opvanghuis. Die lui daar hebben immers werk omdat hij dakloos is, nietwaar? Zo denkt hij. Midden in de nacht maakt Joost, zoals gewoonlijk, ruzie met mede- daklozen maar na het ontbijt is het voor de begeleiders van het opvanghuis genoeg geweest. Hij mag vertrekken en hoeft niet terug te keren. Lees verder →

Geplaatst in Rechtbankverslagen, Uitspraken | Getagged , , , , | 1 reactie